معماری مدرن، ماژولار و انسان‌محور
مجتمع نوآوری چابک در پردیس شهید عباسپور دانشگاه شهید بهشتی و در منطقه‌ی حکیمیه‌ی تهران واقع شده است؛ نقطه‌ای که از نظر مکانی و عملکردی در پیوندی مستقیم با جامعه‌ی علمی و پژوهشی کشور قرار دارد.
این مکان با هدف ایجاد تعامل میان فعالیت‌های آموزشی، تحقیقاتی و نوآورانه انتخاب شده و از همان ابتدا، نقش خود را به‌عنوان پلی میان دانشگاه، پژوهش و صنعت تعریف کرده است.
محوطه‌ی پروژه در زمینی به مساحت ۶۰۰ مترمربع شکل گرفته و زیربنایی حدود ۹۰۰ مترمربع در دو طبقه دارد.
طبقه‌ی همکف با ۵۵۰ مترمربع، شامل فضاهای اداری، کارگاهی و خدماتی است و طبقه‌ی اول با ۳۵۰ مترمربع، دفاتر کارکنان و فضاهای نیمه‌باز را در خود جای داده است.
قرارگیری دو ورودی مجزا — ورودی اصلی برای مراجعه‌کنندگان و ورودی فرعی برای پرسنل و خدمات — جریان حرکتی هوشمند و روانی در سایت ایجاد کرده است.
رمپ دسترسی ویژه‌ی افراد کم‌توان نیز در طراحی لحاظ شده تا مجموعه به‌صورت کامل با استانداردهای ایمنی و دسترس‌پذیری منطبق باشد.
از نظر موقعیت، این سایت در ارتفاعات شمالی تهران قرار دارد و از هوای پاک‌تر و بادهای خنک شمالی ناشی از دامنه‌های البرز بهره‌مند است.
اقلیم نیمه‌خشک منطقه با تابستان‌های گرم و خشک و زمستان‌های معتدل، در طراحی بنا نقش تعیین‌کننده‌ای داشته است.
طراحان با استفاده از اصول معماری غیرفعال، جهت‌گیری جنوبی و شرقی ساختمان را برای جذب نور مطلوب و تهویه‌ی طبیعی انتخاب کرده‌اند.
در زمستان، تابش خورشید به گرمایش طبیعی فضا کمک می‌کند، و در تابستان سایه‌بان‌ها، تراس‌های پلکانی و صفحات عمودی مانع از گرمای بیش از حد می‌شوند.
میانگین بارش سالانه در این منطقه حدود ۲۳۰ تا ۲۵۰ میلی‌متر است که بیشتر در پاییز و زمستان رخ می‌دهد.
طراحی شیب‌دار بام‌ها و سیستم زهکشی دقیق، مانع تجمع آب و آسیب به اتصالات کانتینرها می‌شود.
همچنین برای مقابله با بارش برف ملایم زمستانی، سازه‌ی بام‌ها تقویت و پوشش‌های عایق و مقاوم در برابر رطوبت استفاده شده است.
از نظر ارتباط با محیط اطراف، پروژه به‌گونه‌ای جانمایی شده که با مسیرهای اصلی، فضاهای سبز و مسیرهای پیاده‌ی پردیس در تعامل کامل باشد.
این هماهنگی باعث می‌شود مرز میان محوطه‌ی دانشگاه و ساختمان از میان برداشته شود و بنا به بخشی زنده از فضای آموزشی بدل گردد.
از منظر معماری، مجتمع نوآوری چابک، بازتابی از زیبایی صنعتی در بستر دانشگاهی است. سازه‌ی اصلی از ۱۶ کانتینر تشکیل شده — ۲ کانتینر مرطوب برای تأسیسات و سرویس‌ها، و ۱۴ کانتینر خشک برای فضاهای کاری.
این ترکیب ماژولار و انعطاف‌پذیر، اجازه‌ی گسترش، تغییر یا جابه‌جایی آسان در آینده را فراهم می‌کند. پایه‌ی بتنی ۸۰ سانتی‌متری ضمن تأمین پایداری و مقاومت لرزه‌ای، وزن سازه را سبک نگه می‌دارد و نصب آن را ساده‌تر می‌سازد.
در پیرامون ساختمان، تراس‌های سبز، بالکن‌های پلکانی و سکوهای نشیمن طراحی شده‌اند تا فضاهای نیمه‌باز و دعوت‌کننده برای تعامل و استراحت کاربران فراهم کنند.
گلدان‌های بزرگ پیرامون تراس‌ها علاوه بر ایجاد حریم بصری، سبزی و لطافت را به فرم صنعتی کانتینرها می‌افزایند.
در گوشه‌ی بین دو ورودی اصلی و فرعی، سکوی نشیمنی طراحی شده که کاربران می‌توانند در آنجا به استراحت کوتاه، گفت‌وگو یا جلسات غیررسمی بپردازند؛ نقطه‌ای کوچک اما پرانرژی در قلب طراحی انسانی پروژه.
فضای داخلی نیز در هماهنگی کامل با این مفهوم است.
راهروی شیشه‌ای که کانتینرهای خدماتی را به بخش اصلی متصل می‌کند، نه‌تنها مسیر حرکتی، بلکه عنصری معماری برای عبور نور و نمایش شفافیت فضاست.
حیاط مرکزی شیشه‌ای با ابعاد ۱۲.۲ در ۴.۸۵ متر، نور طبیعی را تا عمق فضا هدایت کرده و دو طبقه را از نظر بصری و عملکردی به هم پیوند می‌دهد.
در طراحی داخلی، طبقه همکف شامل دفاتر، سالن چندمنظوره، اتاق جلسات، سرویس‌های بهداشتی و دو حیاط باز بدون سقف است که نور و هوای تازه را به درون مجموعه می‌آورند.
طبقه اول نیز با ۱۱ دفتر کار، اتاق جلسه و چهار بالکن نیمه‌باز، محیطی متعادل میان کار متمرکز و ارتباط جمعی ایجاد می‌کند.
در مجموع، مجتمع نوآوری چابک فراتر از یک ساختمان است؛ نمادی از تفکر پیشرو، پایداری و چابکی در معماری معاصر.
این پروژه نشان می‌دهد که چطور می‌توان با استفاده از مصالح بازیافتی و طراحی هوشمند، فضایی خلق کرد که هم پاسخ‌گوی نیازهای عملکردی باشد و هم الهام‌بخش خلاقیت و همکاری.
در طراحی نما، دو صفحه‌ی فولادی قرمز در کنار ورودی به عنوان نشانه‌ی اصلی بنا عمل می‌کنند.
این صفحات علاوه بر نقش سازه‌ای، جلوه‌ای نمادین از پویایی و انرژی هستند و نگاه مخاطب را به‌سوی ورودی اصلی هدایت می‌کنند.
دیوار شیشه‌ای ورودی به ارتفاع ۲.۷ و عرض ۹.۷ متر، شفافیتی چشم‌نواز ایجاد کرده و مرز میان درون و بیرون را از میان برداشته است.
در مجموع، سایت مجتمع نوآوری چابک، تلفیقی از معماری ماژولار، طراحی اقلیم‌گرا، زیبایی صنعتی و نگاه انسان‌محور است.
این پروژه نه‌تنها پاسخ‌گوی نیازهای عملکردی و آموزشی است، بلکه بستری برای تعامل، الهام و رشد جمعی فراهم می‌کند — جایی که معماری، نوآوری و زندگی در یک مسیر حرکت می‌کنند.
